Konotacje nazw własnych: (na materiale publicystyki prasowej)

Wokół zagadnienia konotacji nazw własnych koncentrują się rozważania podjęte w niniejszym opracowaniu. W zakresie tak wytyczonej problematyki badawczej podstawowymi zadaniami, jakie sobie stawiam, jest określenie istoty nazw własnych jako źródła konotacji, wyodrębnienie konotacji łączonych z różnymi nazwami własnymi, wskazanie przyczyn i okoliczności ich powstawania, opracowanie typologii konotacji jednostek onimicznych i określenie roli konotacji w tworzeniu metafor oraz derywatów semantycznych, semantyczno-słowotwórczych i skontaminowanych. Innymi słowy, badane i opisywane tu kwestie – aspekt metodologiczny, teoretyczny i praktyczny – są zorientowane na uchwycenie semantycznej i funkcjonalnej specyfiki nazw własnych, ujmowanych z perspektywy wykształcanych przez nie konotacji.
Takie zdefiniowanie podstawowego celu badawczego skutkuje przyjęciem określonego sposobu widzenia nazw własnych, które w pewnych zastosowaniach dyskursywnych mogą wykraczać poza granice standardowych funkcji nominacyjnych, wiąże się też z koniecznością rozpatrzenia różnych koncepcji konotacji, przede wszystkim teorii konotacji semantycznych, pozwalającej opisywać onimy pod kątem kojarzonych z nimi treści znaczeniowych.